ORZEŁ STAROSTY POWIATOWEGO W KARTUZACH
Godło pochodzi z gabinetu Starosty Powiatowego w Kartuzach Jana Beliny. Okres jego urzędowania obejmował lata 1937 - 1939.
Jan Belina urodził się 20 grudnia 1890 r. w Zarszynie (dawna Galicja, obecnie województwo podkarpackie - Bieszczady). W tej miejscowości ukończył szkołę podstawową, następnie uczęszczał do gimnazjum w Sanoku, gdzie zdał egzamin maturalny. Po maturze był słuchaczem wydziału prawa i nauk politycznych C. K. Uniwersytetu we Lwowie. Studia ukończył z tytułem magistra prawa.
W czasie I wojny światowej walczył jako oficer i dostał się do niewoli rosyjskiej. Po wojnie pracował jako referendarz w Starostwie w Rzeszowie, skąd po kilku latach został przeniesiony do Grudziądza na stanowisko wicestarosty, a następnie do Kartuz na stanowisko Starosty Powiatowego.
Po wybuchu II wojny światowej w 1939 r. cała rodzina musiała opuścić Kartuzy i pociągiem ewakuacyjnym - pod ciągłym bombardowaniem Niemców - dojechała do miejsca przeznaczenia - Chełma Lubelskiego. Tam spotkała się z Ojcem, który w ostatniej chwili opuścił Kartuzy i dotarł szczęśliwie do Chełma.
Stąd rodzina Starosty Jana Beliny udała się przez Sarny, Równe do Lwowa i tu zastała ją wkraczająca Armia Czerwona. Następnie udała się do rodziny do Drohobycza, gdzie przeżyła dalsze kilka miesięcy.
Po zakończeniu wojny Jan Belina wraz z rodziną wrócił do Kartuz. Po wojnie ówczesne władze miejskie i powiatowe nie zaproponowały mu pracy. Starosta Jan Belina zmarł w dniu 12 października 1948 r. i pochowany został na Cmentarzu Parafialnym w Kartuzach.
Godło pochodzi z okresu urzędowania Jana Beliny jako ostatniego przedwojennego starosty. Jest to odlew gipsowy o wymiarach 25x 40cm . Ofiarodawcą był pan Jan Czapiewski dyrektor RADBURU w Somoninie.
Godło pochodzi prawdopodobnie z 1933 roku i jest symbolem państwa polskiego.
W okresie okupacji hitlerowskiej symbol polskości – orzeł biały- przechodził z rak do rąk anonimowych bohaterów tej ziemi, którzy z narażaniem życia ukrywali symbol państwa polskiego, a których nazwisk nie udało się ustalić.
W 1989 r. – roku przemian w Polsce oraz przypadającej wówczas 50 rocznicy wybuchu drugiej wojny światowej, Jan Wegner uznał, że nadszedł czas, aby godło przekazać w godne ręce. Ofiarował je Panu Janowi Czapiewskiemu. Po kolejnych 5 latach, w 1994 r., w 75 rocznicę powrotu Kaszub i Kartuz do Polski, obaj panowie uznali jednomyślnie, iż orzeł jako wyraz dumy i chwały Kaszubów winien znaleźć się w Muzeum Kaszubskim w Kartuzach, w miejscu swego godnego przeznaczenia.